Oj tak ..

Lubię szkolne wycieczki.

Nawet wtedy, gdy są okropnie nudne.

Owszem, można się tam dużo dowiedzieć, ale chyba nie o to mi generalnie chodzi.

Chodzi raczej o ten klimat zwiedzania klasowego.

O te głupie pytania zadawane przewodnikom.

O śmiechy.

O zarażanie ziewaniem.

O podśmiewanie się z ludzi spotkanych w autobusie.

O genialne komentarze.

O bezskuteczne uciszanie klasy przez nauczycieli.

No i gdzieś tak pośrodku o same atrakcje podczas zwiedzania.

Co prawda te wszystkie działania są dość niepoważne, ale na większość z nich nie mam większego wpływu..

A piszę o tym a propos środowej wycieczki do muzeum jednej z naszych wyższych uczelni.

Eksponaty, nie powiem - z historią. I nie ukrywam, że kilka z nich mnie naprawdę zaciekawiło. Ale jestem też świadoma poziomu zdziecinnienia poniektórych osobników z mojej klasy, więc było wręcz oczywistym, że najciekawszym elementem całej wycieczki było bezmyślne posilanie się preclami. Ja nie mam im tego za złe, bo i ja w końcu zgłodniałam, ale fajnie by było gdyby choć raz w życiu zaczęli widzieć w tym całym zwiedzaniu, przyjemność inną niż konsumpcja.

Nieważne.

W tej chwili myślę już o czymś innym.

A spraw zaprzątających moją głowę jest w tej chwili dość dużo.

N.p: kartkówka z fizyki w przyszły piątek, bagaż zadań domowych z matematyki, projekt edukacyjny który jednak należałoby zacząć realizować ... i o świętach .. :)

Tak, reklamowe pranie mózgu zaczyna działać.

No, ale i tak jestem dość odporna, skoro pierwsze objawy pojawiły się niedawno.

W końcu święta Bożego Narodzenia są głównym tematem reklam już od początku Listopada.

Ledwo ochłonęliśmy po Halloween i Wszystkich Świętych, a już zaczęto nas raczyć mini-produkcjami o tematyce świątecznej..

Ja na razie jestem na etapie wieczornego oświetlania pokoju czymś innym niż lampa.

Nie, nie podłączyłam jeszcze lampek choinkowych, bo aż takim maniakiem nie jestem, ale zakochałam się w witrażowo-podobnych, szklanych świecznikach. Dodać do tego subtelność świeczek i urok chłodnych nocy i powstaje coś niesamowitego ..

Bo świeczki nie wydzielają tylko światła, ale i przenikające każdą warstwę ciepło.

Nie tylko to fizyczne.

" Tak, jestem najważniejszy,
Plugawe dłonie, hej, hej
Spotkaj się ze mną, hej, hej
I zatęsknij za mną, hej, hej hej
Brakuje wolnych uczuć, hej, hej
I nie mógłbym słyszeć... hej
A ona by za mną nie tęskniła, hej, hej

Wierz we mnie, hej, hej, hej... "

Nirvana, "Miss me"

Ta piosenka jest niezwykła.

Sam tekst jest niezwykły, bardzo emocjonalny.

Po prostu piękny.

A to tylko 45 sekund samego utworu.

45 SEKUND!! 

Który współczesny popowy artysta zmieściłby wszystko w takim czasie?

Proszę wymienić jednego, a wyprę się tego kim jestem .. A przynajmniej spróbuję.

W każdym razie ta piosenka ma w sobie wszystko.

I smutek i szczyptę szczęścia.

Kiedy ją słyszę robi mi się potwornie smutno.

Jednocześnie jest w stanie poprawić mi nastrój gdy jestem zdołowana, lub po prostu nieszczęśliwa.

Polecam na chandrę i nie tylko.

Nirvana - Miss me

Mam pustą wyobraźnię.

Zero kreatywnych pomysłów.

Pozostały mi tylko te strasznie ograne, mało oryginalne i takie .. zwyczajne.

Muszę poszukać nowych.

Będę więc zapewne zachowywała się jak nieobecna, dlatego o pewnych istotnych sprawach najprawdopodobniej zapomnę..

No. Także życzę wszystkim miłego wieczoru i dobrego tygodnia.

Grażka